Als je op de Leidseweg geboren bent is het park Oog in Al een mooi doel voor een middag wandeling in de kinderwagen. Veel later toen ik me met Industrieel Erfgoed ging bezig houden drong het pas tot me door dat ik er tussen gewoond had!!

In de aanhef gebruik ik nu ook de naam Cereol, maar het was oorspronkelijk de Coöperatieve Stichtse Olie- en Lijnkoekenfabriek en er werd voornamelijk mechanisch olie geperst uit koolzaad en van het residu werden heerlijk ruikende veekoeken geproduceerd totdat SOL in stappen eerst het Amerikaanse Central Soya werd en in 1990 Cerel Benelux. Grote veranderingen in het aan- en afvoeren van grondstoffen en eindproduct, de productiewijze was nu op chemische processen gebaseerd. Deze veranderingen gaven overlast in Oog in Al in de vorm van veel veel vrachtverkeer en stankoverlast. In feite volstond de miljeuvergunning niet meer. Onder grote druk van de omwonenden werd in 2002 de productie gestaakt in de periode dat gesproken werd over plaatsing op de Rijks Monumentenlijst. Dat was ook het moment dat BOEi als ontwikkelaar in beeld kwam. In 2006 tijdens een grote bijeenkomst in het voormalige directiegebouw hield ik nog mijn laatste lezing over herbestemming van Industrieel erfgoed. Zie verder Cher nr 50 De Cereol-fabiek Gem. Utrecht 2002.

Zo zag dat vriendelijk ogende fabriekje er uit aan het eind van die jaren ...

Nadat de niet beschermde gebouwen afgebroken waren zag het er opeens zo uit!! Tijd om naar de website van BOEi te gaan!