In het begin zag het er eenvoudig uit: je koopt een pand in het buiten-land. Alleen was op dit pand beslag gelegd door het faillisement en zo bemoeide iedereen zich met de verkoop, dus dat schoot niet op.

In maart 2004 zijn we naar een in de regio liggend logeeradres afgereisd om de snelheid een beetje op te voeren en kwam die maand de verkoop toch rond. Daarna begon het opruimen van het geheel en provisorisch inrichten van de kantoren. Voor de 'bedrijfsvoering' schaften we ook een Peugeot aan!

Zo zag het er uit in september 2003, een voormalige conservenfabriek (foie gras) die het niet gered had de afgelopen jaren. Het stond al enige tijd te koop en leek prima geschikt als uitvalsbasis voor aan auto's gelieerde activiteiten (en een klein baantje als systeembeheerder).

En zo gingen we dan op de terugweg uit Spanje eens kijken bij de verkopende partij in Eauze: een Nederlands "stel" die op hun website allerlei aardige 'erfgoedjes' te koop aan boden. Twee jaar later hadden we de voorgevel opnieuw in de verf gezet als start van de verbouwing boven.

In sept 2005 nog een extra slaapkamertje achter ons aan gesleept om ook een weekje mee te werken. Het gebruikt wel meer brandstof en onderweg hebben we er niet eens in geslapen; dat mocht niet van Corry Baartman ;-)

Er moet onderhoud gedaan worden: de gevel schilderen, de tegels schoon, de rioolputten leeg en er komen zelfs rolluiken in 2006. Om het gras kort te houden om het gebouw kopen we een motor-rollator.

Stukje bij beetje werken we beurtelings verder aan de ombouw. De kantoren beneden zijn als woon-ruimte ingericht, de koel-cel is een slaapkamer en in de slagerij staat een 'mock-up' van een apparte-mentjem met stereo!

Het wordt steeds meer, het autopark wordt uitgebreid met de Bed-ford, de Espace en een echte hefbrug. Het meubilair breidt uit en er is warm water. De werk-plaats wordt verder in-gericht.

Buiten was het een hectare gras, die gekort-wiekt opgeleverd was, maar die vraagt regel-matig onderhoud. Een deel is nu manshoge natuur en rest houden we zelf kort, totdat het een keer uit de hand loopt en de loon-werker weer ingeschakeld wordt ;-)
Op loopafstand is het dorp en daar is van alles te doen, als je het goed plant tenminste! Het huwelijk van buurman Hubert (†) en de dorps-maaltijd.

De gevels moeten om de 5 jaar ook eens gedaan worden: vakantiewerk! Dit was de laatste keer dat Tom in Tarsac was. Hij is een maand nadat hij weer thuis was eind 2015 overleden.

Voorlopig houden wij het in ere ... Het schilderwerk heb ik daarna afgemaakt. We beginnen met de ver-koop van de autokollektie.

Dit stond er dus op ons te wachten, een beetje van onszelf ook nog!

De twee CX'en, de Plymouth Horizon, de twee oudste Eenden en de Visa zijn inmiddels verkocht ...

Kalm aan dan breekt het lijntje niet ...